 |
Бадгӯӣ кардани Гуразм аз Исфандёр
Чунин гуфт гӯянда к-он рӯзгор,
Ки шаҳ дод тоҷе ба Исфандёр.
Яке саркаше буд, номаш Гуразм,
Гаве номбардори фарсуда разм.
Ба дил кин ҳамедошт з-Исфандёр,
Надонам чи-шон буд оғози кор.
Шунидам, ки Гуштоспро хеш буд,
Писарро ҳамеша бадандеш буд.
Ҳар он ҷо, ки овози ӯ омадӣ,
Аз ӯ зишт гуфтию таъна задӣ.
Шаҳи номбардор рӯзе пагоҳ
Нишаста буд аз бомдодон ба гоҳ.
Гузинони лашкар-шро бор дод
Бузургону шоҳони меҳтарнажод.
Гуразм омад ӯ пеши фахунда шоҳ,
Нишасту баҳона ҳамеҷуст роҳ.
Ки чун шоҳро бар писар барзанад,
Бару ёли ӯро ба хок афканд.
Фароз омад аз шоҳзода сухун,
Нигар, то зи оҳуОҳу – айб, нақс чӣ афканд бун.
Ҳам он гаҳ яке даст бар даст зад,
Чу душман бувад – гуфт - фарзанди бад.
Фарозаш набояд кашидан ба пеш,
Чунин гуфтамон мӯбади росткеш.
Ки чун пур босаҳму меҳтар шавад,
Аз ӯ бобро рӯз бадтар шавад.
Раҳӣ к-аз худованд сар баркашид
Аз андоза, пас сар-ш бояд бурид.
Чу аз роздор ин сухан ҷаст боз,
Худованди ин роз кӣ в-ин чи роз.
Каёншоҳро гуфт: Норостгӯй,
Ки ин роз гуфтан кунун нест рӯй.
Шаҳи шаҳрёрон тиҳӣ кард ҷой,
Фиребандаро гуфт: Назди ман ой.
Бигӯй ин ҳама сар ба сар пеши ман,
Ниҳон чист з-он аждаҳо кеши ман.
Гуразми бадомӯз гуфт: Аз хирад
Набояд ҷуз он чиз, к-андархурад.
Маро шоҳ кард аз ҷаҳон бениёз,
Сазад, гар надорам ман аз шоҳ роз.
Надорам ман аз шоҳи худ беҳ зи панд,
Вагарна наёяд мар ӯро писанд.
Надорам ҳар оина аз шоҳ роз,
Вагарчи нахоҳад зи ман гуфт боз.
Ки гар боз гӯему ӯ нашнавад,
Беҳ аз роз кардан-ш пинҳон бувад.
Саҳифаи 1/3
|
