Аз наҳри сухан, ишқи Ватан, ишқи ҳабибон
Бо хомаи худ чун ту басо зар бифишонам!

Ҳаётат ҷовидон зебост, зебо,
Шукуфон асту хандон чун дили мо,

Посбони қатраҳои ашки шодиям,
Ки рухи гиряндаро шӯянд чун борони найсон.

Дигар бар печи дастори сафеди мӯсафедон ҳам
Малоикҳо намешинанд чун файзи худовандӣ.

Ошиқон чун гули камёби баҳор
Дар чаман гӯшаи хилват ёбанд.

Ҳар куҷое биравам чун фарзанд,
Барам аз хоки диёрам пайғом.

Имрӯз чун зи сабзаю гулҳои қабрҳо,
К-он ҷо шаҳидгаштагон хобанд ҷовидон,

Бӯи кароҳатовари борут бишнавам;
Имрӯз чун зи машъали пои мазорҳо

Хуршед гар фурӯ равад сӯи ғурубгоҳ,
Ман аз канори гарми ту чун тифли ширхор

صحیفه 1/50