* * *

Гар ишқи ту намебуд, будам хиҷил зи толеъ,
Гар ишқи ту намебуд, аз худ гусаста будам.
Дидори ту намебуд, дидори зиндагӣ – зишт,
Пайванди ту намебуд, ман дилшикаста будам.

Гар ишқи ту намебуд, ин сина чун биёбон,
На оҳи гул саҳаргаҳ, на бонги булбуле дошт.
Гар ишқи ту намебуд, ин дил чу кӯҳи мағрур
Пурганҷ буд, аммо дар худ таҳаммуле дошт.

Гар ишқи ту намебуд, будам зи худ пушаймон,
Гар ишқи ту намебуд, умрам пур аз гунаҳ буд,
Гар кӯи ту намебуд, бероҳа буд дунё,
Гар рӯи ту намебуд, рӯи ҷаҳон сияҳ буд.

Гар чашми ту намебуд, чашми замона бенур,
Гар зулфи ту намебуд, аз мӯй кай мадад буд.
Шӯри ғамат намебуд, шеърам намак намедошт,
Ёди рухат намебуд, худ зиндагӣ чӣ бад буд.

Гар ишқи ту намебуд, ман беситора будам,
Ҳарчанд дарду доғат аз ман ҷудо набуданд.
Оғӯши ту намебуд, ман дар канора будам,
Ғамҳои ту намебуд, ин шеърҳо набуданд...