* * *

Пинҳон зи назар то кай, дар мадди назар мебош,
Хоҳӣ зи хатар растан, дар чанги хатар мебош.

Аз худ чӣ бурун тозӣ чун ҷои гурезат нест,
Аз мо зи чӣ парҳезӣ? Бо мо сару бар мебош.

Бемиллату безиллат, беиллату бемеҳнат
Машҳур шудан хоҳӣ, як пора ҳаҷар мебош.

Дар маслаки худсӯзӣ аз баҳри сафои халқ
Машъал нафурӯзӣ ҳам, боре чу шарар мебош.

Бо ин сару сомонат, қурбони сарат гардам,
Сар гир зи мо, аммо худ соҳиби сар мебош!

Фарзанди падар ҳастӣ, ин мояи фахри туст,
То фахр кунем аз ту, фарзанди башар мебош!