* * *

Мо низ дар замони худ дилдода будаем,
Мафтуни холу хатти худодода будаем.

Бо он ҳама ғурури ҷавонӣ, ки доштем,
Дар хоки остонае афтода будаем.

Дар пеши чашми масти ӯ лолу фалакзада,
Аз дур ишқнома фиристода будаем.

Дар рӯ ба рӯ чу кӯдаки ҳайрону музтариб,
Аз дур дар балои ӯ омода будаем.

Бо он ҳама наҷобату ошӯби хуни гарм
Бисёр содадил ва ё худ сода будаем.