* * *

Хабар доред оё, ҳазрати Лоиқ,
Ки аз фасли ҷавонии шумо ниме ба ғафлат рафт
Ки аз ганҷинаи умри шумо ниме ба ғорат рафт,
Ки дуздоне ба номи Ишқу Шеъру Орзуи шуҳрати фардо
Зи пеши чашматон
Ганҷи шуморо мебаранду мебаранд осон?

Шумо дар коргоҳи шоирии худ
Миёни дуди танбокуву ашхоси китоби чида дар ҷевон
Ба номаш шеъраке гуфтеду хурсандед.
Шумо аз номаҳои содалавҳи чанд зоҳирбин,
Ки гӯӣ шеъратонро хонда хандиданду болиданд,
Ки гӯӣ шеъратонро хонда ларзиданду нолиданд,
Ба нозу фахр бишкуфтеду хурсандед.

Шумо охир
(Илоҳӣ хонатон бошад пури гандум!)
Чаро бовар кунед осон
Ба таърифу гапи мардум?

Шумо аз он касоне нестед охир,
Ки бо гургон бара хурданду бо чӯпон бигирйистанд.
Шумо аз он касоне нестед охир,
Ки аз ҷӯе ҷаҳиданду зи дарёе наёрастанд.

Шумо аз саргузашти шеър медонед,
Ки шеъри хубро як бор мегӯянд.
Ки шоир низ дар эъҷоз танҳо чун худованд аст.
Ки шоир бо ҳамон як шеъри хуби аввалину охирини хеш
Ба мисли модарони яккафарзанд аст.

Шумо аз саргузашти шеър медонед,
Ки аксар шоири фарзонаи офоқ
Зи худ норозӣ пеш аз марг менолид,
Ки шеъри беҳтарини хешро бар гӯр хоҳад бурд
Ва ё дар гӯр хоҳад гуфт.

Шумо боре ба худ оед,
Даме дилро ба рӯи сафҳа бигзореду пурседаш,
Ки оё он ҳама шеъре, ки фармудаст,
Сухан будаст ё бешак суханреза?...

Агар ин сон ба мизони хирад санҷед шеъри хеш,
Нишаста рӯ ба рӯтон бериё гӯям,
Ки то ҳоло (маро маъзур медоред!)
Ба ҳован об кӯбидед!

Хабар доред оё, ҳазрати Лоиқ,
Ба ҳован об кӯбидед!
Ба ҳован об кӯбидед!