ҲАМСОЛОНИ ПАРОВАРИ МАН

Кӯлвору ҷомадон,
Хаймаҳо дар даштҳо, дар кӯҳҳо,
Раҳ ба раҳ васлу ҷудоӣ,
Раҳ ба раҳ мушкилкушоӣ.
Раҳ ба раҳ шеъру тарона,
Раҳ ба раҳ садҳо нишона –
Сад нишонҳо аз ҷавонӣ,
Достонҳо аз ҷавонӣ.

Ман шуморо мешиносам,
Дар замине, ки қадам бигзоштед,
Дона не, гӯё ҷавонӣ коштед.
Танбараҳна дар тамуз,
Рӯйҳо афтобхурда,
Дастҳо пуробила,
Рехт ҳар ҷое арақҳои ҷабин,
Боғҳо сабзид дар рӯи замин.

Зиндагонӣ имтиҳонгоҳи шумост.
Ҳар ваҷаб хоки Ватан,
Ҳар қадам роҳи Замин,
Ҳар нафас дар гардиши вақт,
Ҳар гуле дар бӯстонҳо,
Ҳар сухан дар достонҳо
Аз ҷавонитон гувост.

З-орзуҳои ҷавонӣ
Шуд ҷавонтар зиндагонию Замин,
З-орзуҳои ҷавонӣ
Шуд ҷавон ҳам осмону ҳам замин,
З-орзуҳои ҷавонии Гагарин будааст
Азми парвози нахустин...

Эй паровар дӯстон – ҳамсолу ҳамболони ман,
Бинам андар дарсхона вақти тадрис,
Бинам андар кӯҳҳо дар ҷустуҷӯи маъдане,
Бинам андар дастгоҳе вақти кор,
Бинам андармони сад фикру хаёл,
Бинам андар раҳ пиёда ё савори мошине,
Ҳар куҷо бинам шуморо,
Гӯиё ки мепареду мепаред...

Мепаред аз ҳол то фардои хеш,
То биёбед аз ҷаҳон дунёи хеш.
Мепаред аз хеш то қутби мурод,
Мепаред аз хеш то қутби камол,
Боли шавқу орзутон дар ҳаёт
Ҳеҷ аз парвоз осуда мабод!

Боли парвози Гагарин бо шумост,
Боли эъҷози Гагарин бо шумост.