ЧАШМИ ДЕҲҚОН

Ҳар саҳар деҳқон чу бархезад зи хоб,
Як назар созад ба рӯи осмон.
Як назар созад ба даргоҳи тулӯъ –
Бар тулӯи офтоби ховарон.

Пас назар созад ба ҳоли киштаҳо
То чӣ мегӯянд аз ҳоли замин.
Пас назар созад ба ранги абрҳо
То чӣ мегӯянд аз фоли замин.

Ҳамчу феъли одамон бишносад ӯ
Ҷумла пастию баландии замин.
Чун кафи дастони худ донад дуруст
Хислати заҳматписандии замин.

Мешиносад ӯ зи вазъи абрҳо
Бозии чашми фалакро.
Мешиносад ӯ зи бӯи бодҳо
Меҳр ё хашми фалакро.

Беҳтар аз милён ҳавосанҷи замон
Бӯ барад аз барфу борон.
Бинад аз ранги шафақ андар уфуқ
То чӣ ояд з-осмон.

Рӯзу шаб дар киштзорон гарми кор
Кишт ҷои тоати ӯст.
Рӯзҳои офтобӣ то ғуруб
Сояи ӯ соати ӯст.

Гар кулангон паст аз болои сар
Болафшон бигзаранд.
Сол арзонӣ, фаровонӣ шавад,
Киштаҳо бор оваранд.

Гар кулангон бол бикшода баланд
Бигзаранд аз осмон,
Пеш меояд қаҳтсоливу гаронӣ,
Бештар бар деҳқон.


Инчунин гоҳ аз замин, гоҳ аз само
Фоли ҳосил ҷӯяд ӯ.
Инчунин гоҳ аз худу гоҳ аз худо
Роҳати дил ҷӯяд ӯ.

Инчунин як гӯш сӯи бодҳо,
Инчунин як гӯш бар сӯи замин,
Инчунин як чашм сӯи осмон,
Инчунин як чашм бар рӯи замин –

Алғараз, байни замину осмон
Чун миёнҷӣ истода деҳқон
Кишт ронад,
Дона пошад бо азоб
Баҳри фирӯзии даврон,
Баҳри хушрӯзии инсон!