 |
Чашмаи хуршед туйӣ, соягаҳи бед манам,
Чун-к задӣ бар сари ман, пасту гудозанда шудам.
Тобиши ҷон ёфт дилам, во шуду бишкофт дилам,
Атласи нав бофт дилам, душмани ин жанда шудам.
Сурати ҷон вақти саҳар лоф ҳаме зад зи батар
Бандаву харбанда будам, шоҳу худованда шудам.
Шукр кунад коғази ту аз шакари беҳади ту,
К-омад ӯ дар бари ман, бо вай монанда шудам.
Шукр кунад хоки дижам аз фалаку чархи бахам,
К-аз назари гардиши ӯ нурпазиранда шудам.
Шукр кунад чархи фалак аз малику мулку малак,
К-аз караму бахшиши ӯ равшану бахшанда шудам.
Шукр кунад орифи ҳақ, к-аз ҳама бурдем сабақ,
Бар забари ҳафт табақ ахтари рахшанда шудам.
Зӯҳра будам моҳ шудам, чархи дусадтоҳ шудам,
Юсуф будам, зи кунун Юсуфи зоянда шудам.
Аз туам, эй шӯҳрақамар, дар ману дар худ бинигар,
К-аз асари хандайи ту гулшани ханданда шудам.
Бош чу шатранҷ равон хомӯшу худ ҷумла забон,
К-аз рухи он шоҳи ҷаҳон фарруху фархунда шудам.
Саҳифаи 1/134
|
Первая тетрадь
