|
Мунозиати умаро дар валиаҳдӣЯк амире з-он амирон пеш рафт, Пеши он қавми вафоандеш рафт. Гуфт: «Инак, ноиби он мард ман, Ноиби Исо манам андар заман. Инак, ин тӯмор бурҳони ман аст, К-ин ниёбат баъд аз ӯ они ман аст. Он амири дигар омад аз камин, Даъвии ӯ дар хилофат буд ҳамин. Аз бағал ӯ низ тӯморе намуд, То баромад ҳар дуро хашми ҷуҳуд. Он амирони дигар як-як қатор, Баркашида теғҳои обдор. Ҳар якеро теғу тӯморе ба даст, Дар ҳам афтоданд чун пилони маст. Садҳазорон марди тарсо кушта шуд, То зи сарҳои бурида пушта шуд. Хун равон шуд ҳамчу сел аз чаппу рост, Кӯҳ-кӯҳ андар ҳаво з-ин гард хост. Тухмҳои фитнаҳо, к-ӯ кишта буд, Офати сарҳои эшон гашта буд. Ҷавзҳо бишкаст в-он к-он мағз дошт, Баъди куштан рӯҳи поки нағз дошт. Куштану мурдан, ки бар нақши тан аст, Чун анору себро бишкастан аст. Он чӣ ширин аст, он шуд нордонг В-он ки пӯсидаст, набвад ғайри бонг. Он чи бомаънист, худ пайдо шавад В-он чи пӯсидаст, он расво шавад. Рав, ба маънӣ кӯш, эй суратпараст! З-он ки маънӣ бар тани сурат пар аст. Ҳамнишини аҳли маънӣ бош, то Ҳам ато ёбиву ҳам бошӣ фато. Ҷони бемаънӣ дар ин тан бехилоф, Ҳаст ҳамчун теғи чӯбин дар ғилоф. То ғилоф андар бувад, боқимат аст, Чун бурун шуд, сӯхтанро олат аст. Теғи чӯбинро мабар дар корзор, Бингар аввал, то нагардад кор зор. Гар бувад чӯбин, бирав дигар талаб В-ар бувад алмос, пеш о бо тараб. Теғ дар зарродхонай авлиёст, Дидани эшон шуморо кимиёст. Ҷумла доноён ҳамин гуфта, ҳамин, Ҳаст доно раҳматан лил-оламин. Гар аноре мехарӣ, хандон бихар, То диҳад ханда зи донай ӯ хабар. Эй муборак хандааш, к-ӯ аз даҳон, Менамояд дил, чу дурр аз дурҷи ҷон. Номуборак хандаи он лола буд, К-аз даҳони ӯ сиёҳӣ дил намуд. Нори хандон боғро хандон кунад, Сӯҳбати мардонат аз мардон кунад. Гар ту санги сахраву мармар шавӣ, Чун ба соҳибдил расӣ, гавҳар шавӣ. Меҳри покон дар миёни ҷон нишон, Дил мадеҳ илло ба меҳри дилхушон. Кӯйи навмедӣ марав, уммедҳост, Сӯйи торикӣ марав, хуршедҳост. Дил туро дар кӯйи аҳли дил кашад, Тан туро бар ҳабси обу гил кашад. Ҳин, ғизои дил бидеҳ аз ҳамдилӣ, Рав, биҷӯ иқболро аз муқбиле.
Саҳифаи 35/173 |