 |
|
|
| Поиск |
|
|
|
|
Воридшавӣ
|
|
|
| Книга наставление |
Всевышний спас меня от горя, четыре качества мне дав:
Прославленное имя, разум, здоровье и хороший нрав.
Любой, кому даны всевышним четыре качества такие,
Пройдет свой долгий путь без горя, людских печалей не узнав.
Рудаки |
|
| www.termcom.tj |
Сделать стартовой
Добавить в избранное
Пишите нам!
О сайте
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
Первая тетрадь |
|
 |
Гуфтани меҳмони Юсуф алайҳиссалом, ки ойина овардамат, ки то ҳар боре, ки дар вай нигарӣ, рӯйи хуби хешро бибинӣ, маро ёд кунӣГуфт Юсуф: «Ҳин, биёвар армуғон»,
ӯ зи шарми ин тақозо зад фиғон.
Гуфт: «Ман чанд армуғон ҷустам туро,
Армуғоне дар назар н-омад маро.
Ҳаббаеро ҷониби кон чун барам?
Қатраеро сӯйи Уммон чун барам?
Зираро ман сӯйи Кирмон оварам,
Гар ба пеши ту дилу ҷон оварам.
Нест тухме, к-андар ин анбор нест,
Ғайри ҳусни ту, ки онро ёр нест.
Лоиқ он дидам, ки ман ойинае
Пеши ту орам, чу нури синае.
То бибинӣ рӯйи хуби худ дар он,
Эй ту чун хуршеди шамъи осмон.
Ойина овардамат, эй равшанӣ!
То чу бинӣ рӯйи худ, ёдам кунӣ».
Ойина берун кашид ӯ аз бағал,
Хубро ойина бошад муштағал.
Ойинай ҳастӣ чӣ бошад? Нестӣ,
Нестӣ бар, гар ту аблаҳ нестӣ.
Ҳастӣ андар нестӣ битвон намуд,
Молдорон бар фақир оранд ҷуд.
Ойинай софии нон худ гурсунаст,
Сӯхта ҳам, ойинай оташзанаст.
Нестиву нақс ҳар ҷое, ки хост,
Ойинай хубии ҷумла пешаҳост.
Чунки ҷома чусту дӯзида бувад,
Музҳири фарҳанги дарзӣ чун шавад?
Нотарошида ҳамебояд ҷузӯъ,
То даравгар асл созад ё фурӯъ.
Хоҷаи ишкастабанд он ҷо равад,
К-андар он ҷо пойиишкаста бувад.
Кай шавад, чун нест ранҷури низор,
Он ҷамоли санъати тиб ошкор?
Хориву дунии мисҳо бармало
Гар набошад, кай намояд кимиё?
Нақсҳо ойинаи васфи камол
В-он ҳақорат ойинай иззу ҷалол.
З-он ки зидро зид кунад пайдо яқин,
З-он ки бо сирка падид аст ангубин.
Ҳар кӣ нақси хешро диду шинохт,
Андар истикмоли худ даҳасба тохт.
З-он намепаррад ба сӯйи зулҷалол,
К-ӯ гумоне мебарад худро камол.
Иллате баттар зи пиндори камол
Нест андар ҷони ту, эй зудалол!
Аз дилу аз дидаат бас хун равад,
То зи ту ин мӯъҷибӣ берун равад.
Иллати Иблис «ано хайрӣ» будаст
В-ин мараз дар нафси ҳар махлуқ ҳаст.
Гарчи худро бас шикаста бинад ӯ,
Оби софе бину саргин зери ҷӯ.
Чун бишӯронад туро дар имтиҳон,
Об саргинранг гардад дарзамон.
Дар таги ҷӯ ҳаст саргин, эй фато,
Гарчи ҷӯ софӣ намояд мар туро.
Ҳаст пири роҳдони пурфитан
Боғҳои нафси кулро ҷӯйкан.
Ҷӯй худро кай тавонад пок кард?
Нофеъ аз илми Худо шуд илми мард.
Кай тарошад теғ дастай хешро?
Рав ба ҷарроҳе супор ин решро.
Бар сари ҳар реш ҷамъ омад магас,
То набинад қубҳи реши хеш кас.
Он магас андешаҳо в-он моли ту
Реши ту, он зулмати аҳволи ту.
Дарниҳад марҳам бар он реши ту пир,
Он замон сокин шавад дарду нафир.
То ки пиндорад, ки сиҳҳат ёфтаст,
Партави марҳам бар он ҷо тофтаст.
Ҳин, зи марҳам сар макаш эй пуштреш
В-он зи партав дон, мадон аз асли хеш.
Страница 150/173
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
Первая тетрадь