 |
Расидани харгӯш ба шерШер андар оташу дар хашму шӯр,
Дид, к-он харгӯш меояд зи дур.
Медавад бедаҳшату густох ӯ,
Хашмгину тунду тезу туршрӯ.
К-аз шикаста омадан тӯҳмат бувад
В-аз далерӣ дафъи ҳар райбат бувад.
Чун расид ӯ пештар наздики саф,
Бонг барзад шер: «Ҳон, эй нохалаф.
Ман, ки пилонро зи ҳам бидридаам,
Ман, ки гӯши шери нар молидаам.
Нимхаргӯше кӣ бошад, ки чунин
Амри моро афганад ӯ бар замин?
Тарки хоби ғафлати харгӯш кун,
Ғурраи ин шер – эй хар, гӯш кун».
Саҳифаи 64/173
|
دفتریکوم
