|
Расидани харгӯш ба шерШер андар оташу дар хашму шӯр, Дид, к-он харгӯш меояд зи дур. Медавад бедаҳшату густох ӯ, Хашмгину тунду тезу туршрӯ. К-аз шикаста омадан тӯҳмат бувад В-аз далерӣ дафъи ҳар райбат бувад. Чун расид ӯ пештар наздики саф, Бонг барзад шер: «Ҳон, эй нохалаф. Ман, ки пилонро зи ҳам бидридаам, Ман, ки гӯши шери нар молидаам. Нимхаргӯше кӣ бошад, ки чунин Амри моро афганад ӯ бар замин? Тарки хоби ғафлати харгӯш кун, Ғурраи ин шер – эй хар, гӯш кун».
Саҳифаи 64/173 |