 |
По вопас кашидани харгӯш аз шер чун наздики чоҳ расидЧунки назди чоҳ омад шер, дид,
К-аз раҳ он харгӯш монду по кашид.
Гуфт: «По вопас кашидӣ ту чаро?
Пойро вопас макаш, пеш андаро».
Гуфт: «Ку поям? Ки дасту пой рафт,
Ҷони ман ларзиду дил аз ҷой рафт.
Ранги рӯямро намебинӣ чу зар?
З-андарун худ медиҳад рангам хабар».
Ҳақ чу симоро муарриф хондааст,
Чашми ориф сӯйи симо мондааст.
Рангу бӯ ғаммоз омад чун ҷарас,
Аз фарас огаҳ кунад бонги фарас.
Бонги ҳар чизе расонад з-ӯ хабар,
То бидонӣ бонги хар аз бонги дар.
Гуфт пайғамбар: «Ба тамйизи касон
Маръу махфиййун ладай таййа-л-лисон».
Ранги рӯ аз ҳоли дил дорад нишон,
Раҳматам кун, меҳри ман дар дил нишон.
Ранги рӯйи сурх дорад бонги шукр,
Бонги рӯйи зард дорад сабру нукр.
Дар ман омад он ки дасту по барад,
Ранги рӯву қуввату симо барад.
Он кӣ дар ҳар чӣ дарояд, бишканад,
Ҳар дарахт аз беху бун ӯ барканад.
Дар ман омад он ки аз вай гашт мот
Одамиву ҷонвар, ҷомид, набот.
Ин худ аҷзоанд, куллиёт аз ӯ,
Зард карда рангу фосид карда бӯ.
То ҷаҳон гаҳ собир асту гаҳ шакур,
Бӯстон гаҳ ҳулла пӯшад, гоҳ ур.
Офтобе, к-ӯ барояд норгун,
Соате дигар шавад ӯ сарнигун.
Ахтарони тофта бар чор тоқ
Лаҳза-лаҳза мубталои эҳтироқ.
Моҳ, к-ӯ афзуд з-ахтар дар ҷамол,
Шуд зи ранҷи диққ ӯ ҳамчун хаёл.
Ин замини босукуни боадаб
Андарорад зилзилаш дар ларзу таб.
Эй басо кӯҳ, з-ин балои мурдарег
Гаштааст андар ҷаҳон ӯ хурду рег.
Ин ҳаво бо рӯҳ омад муқтарин,
Чун қазо ояд, вабо гашту афин.
Оби хуш, к-ӯ рӯҳро ҳамшира шуд,
Дар ғадире зарду талху тира шуд.
Оташе, к-ӯ бод дорад дар бурут,
Ҳам яке боде бар ӯ хонад ямут.
Ҳоли дарё, з-изтиробу ҷӯши ӯ
Фаҳм кун табдилҳои ҳуши ӯ.
Чархи саргардон, ки андар ҷустуҷӯст,
Ҳоли ӯ чун ҳоли фарзандони ӯст.
Гаҳ ҳазизу гаҳ миёна, гоҳ авҷ,
Андар ӯ аз саъду наҳсе фавҷ-фавҷ.
Аз худ, эй ҷузве зи куллҳо мухталит!
Фаҳм мекун ҳолати ҳар мунбасит.
Чунки куллиётро ранҷ асту дард,
Ҷузви эшон чун набошад рӯйзард?
Хоса ҷузве, к-ӯ зи аздод аст ҷамъ,
З-обу хоку оташу бод аст ҷамъ.
Ин аҷаб набвад, ки меш аз гург ҷаст,
Ин аҷаб, к-ин меш дил дар гург баст.
Зиндагонӣ оштии зиддҳост,
Марг он к-андар миёнаш ҷанг хост.
Лутфи Ҳақ ин шеррову гӯрро
Илф додаст ин ду зидди дурро.
Чун ҷаҳон ранҷуру зиндонӣ бувад,
Чӣ аҷаб ранҷур, агар фонӣ бувад.
Хонд бар шер ӯ аз ин рӯ пандҳо,
Гуфт: «Ман пас мондаам з-ин бандҳо».
Саҳифаи 71/173
|
Дафтари якум
