 |
Ҳамла бурдани саг бар кӯри гадо Як саге дар кӯй бар кӯри гадо
Ҳамла меовард чун шери вағо.
Саг кунад оҳанги дарвешон ба хашм,
Даркашад маҳ хоки дарвешон ба чашм.
Кӯр оҷиз шуд зи бонгу бими саг,
Андаромад кӯр дар таъзими саг.
К-эй амири сайду эй шери шикор,
Даст дасти туст, даст аз ман бидор.
К-аз зарурат думми харро он ҳаким
Кард таъзиму лақаб додаш карим.
Гуфт ӯ ҳам аз зарурат, к-эй асад!
Аз чу ман лоғаршикорат чӣ расад?
Гӯр мегиранд ёронат ба дашт,
Кӯр мегирӣ ту дар кӯй? Ин бад аст?
Гӯр меҷӯянд ёронат ба сайд,
Кӯр меҷӯйӣ ту дар кӯча ба кайд?
Он саги олим шикори гӯр кард
В-ин саги бемоя қасди кӯр кард.
Илм чун омӯхт саг, раст аз залол,
Мекунад дар бешаҳо сайди ҳалол.
Саг чу олим гашт, шуд чолоки заҳф,
Саг чу ориф гашт, шуд асҳоби Каҳф.
Саг шиносо шуд, ки мири сайд кист,
Эй Худо, он нури ишносанда чист?
Кӯр нашносад, на аз бечашмӣ аст,
Балки аз ҷаҳл асту тирахашмӣ аст.
Нест худ бечашмтар кӯр аз замин,
Ин замин аз фазли Ҳақ шуд хасмбин.
Нури Мӯсо диду Мӯсоро навохт,
Хасфи Қорун карду Қорунро шинохт.
Раҷф кард андар ҳалоки ҳар даъӣ,
Фаҳм кард аз Ҳақ, ки «ё арзу-блаъӣ».
Хоку обу боду нори пуршарар
Бехабар бо мову бо Ҳақ бохабар.
Мо ба акси он, зи ғайри Ҳақ хабир,
Бехабар аз Ҳаққу аз чандин назир.
Лоҷарам «ашфақна минҳо» ҷумлашон,
Кунд шуд з-омези ҳайвон ҳамлашон.
Гуфт: «Безорем ҷумла з-ин ҳаёт,
К-ӯ бувад бо халқ ҳай, бо Ҳақ мавот».
Чун бимонд аз халқ, ӯ бошад ятим,
Унси Ҳақро қалб мебояд салим.
Чун зи кӯре дузд дуздад колае,
Мекунад он кӯри аъмо нолае.
То бигӯяд дузд ӯро, к-он манам,
К-аз ту дуздидам, ки дузди пурфанам.
Кай шиносад кӯр дузди хешро?
Чун надорад нури чашму он зиё.
Чун бигӯяд ҳам бигир ӯро ту сахт,
То бигӯяд ӯ аломатҳои рахт.
Пас ҷиҳоди акбар омад асри дузд,
То бигӯяд, ки чӣ дуздиду чӣ бурд.
Аввало дуздид кӯҳли дидаат,
Чун ситонӣ, бозёбӣ табсират.
Колаи ҳикмат, ки гум кардӣ, дил аст,
Пеши аҳли дил яқин он ҳосил аст.
Кӯрдил бо ҷону бо самъу басар
Менадонад дузди шайтонро з-асар.
З-аҳли дил ҷӯ, аз ҷимод онро маҷӯ,
Ки ҷимод омад халоиқ пеши ӯ.
Машварат ҷӯянда омад назди ӯ,
К-эй аби кӯдакшуда, розе бигӯ.
Гуфт: «Рав з-ин ҳалқа, к-ин дар боз нест,
Бозгард, имрӯз рӯзи роз нест.
Гар маконро раҳ будӣ дар ломакон,
Ҳамчу шайхон будаме ман бар дукон.
Саҳифаи 56/114
|
Дафтари якум
