 |
Қиссаи он шахс, ки уштури золлаи худ меҷуст ва мепурсид Уштуре гум кардиву ҷустиш чуст,
Чун биёбӣ чун надонӣ, к-они туст?
Зола чӣ бвад? Ноқае гум кардаӣ,
Аз кафат бигрехта дар пардае.
Омада дар бор кардан корвон,
Уштури ту з-он миён гашта ниҳон.
Медавӣ ин сӯву он сӯ хушклаб,
Корвон шуд дуру наздик аст шаб.
Рахт монда бар замин дар роҳи хавф,
Ту пайи уштур давон гашта ба тавф.
К-эй мусулмонон, кӣ дидаст уштуре?
Ҷаста берун бомдод аз охуре?
Ҳар кӣ баргӯяд нишон аз уштурам,
Муждагонӣ медиҳам чандин дирам.
Бозмеҷӯйӣ нишон аз ҳар касе,
Ришхандат мекунад з-ин ҳар хасе.
К-уштуре дидем мерафт ин тараф,
Уштури сурхе, ба сӯйи он алаф.
Он яке гӯяд: бурида гӯш буд?
В-он дигар гӯяд, ҷулаш манқуш буд?
Он яке гӯяд: шутур якчашм буд?
В-он дигар гӯяд: зи гар бепашм буд?
Аз барои муждагонӣ сад нишон,
Аз газофа ҳар хасе карда баён.
Саҳифаи 79/114
|
Дафтари якум
