|
|
 |
|
|
|
|
|
 |
Дафтари сеюм |
|
 |
Баёни он ки хатои муҳиббон беҳтар аз савоби бегонагон аст назди маҳбуб Он Билоли сидқ дар бонги намоз
«Ҳаййа»-ро «ҳаййа» ҳамехонд аз ниёз.
То бигуфтанд: «Эй паямбар! Нест рост,
Ин хато, акнун ки оғози биност.
Эй набию эй расули кирдгор!
Як муаззин, к-ӯ бувад афсаҳ, биёр.
Айб бошад аввали дину салоҳ
Лаҳн хондан лафзи «ҳай алла-л-фалоҳ».
Хашми пайғамбар биҷӯшиду бигуфт
Як-ду рамзе аз иноёти ниҳуфт.
К-эй хасон! Назди Худо «ҳайъи» Билол
Беҳтар аз сад ҳаййу хаййу қилу қол.
Вомашӯронед, то ман розатон
Вонагӯям охиру оғозатон.
Гар надорӣ ту дами хуш дар дуъо,
Рав, дуъо мехоҳ з-ихвони сафо.
Саҳифаи 6/229
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
Дафтари якум