|
Баёни он ки ҳар касро нарасад масал овардан, хосса дар кори илоҳӣ Кай расадтон ин масалҳо сохтан? Сӯйи он даргоҳи пок андохтан? Он масал овардан они ҳазрат аст, Ки ба илми сирру ҷаҳр ӯ оят аст. Ту чӣ донӣ сирри чизе, то ту кал Ё ба зулфе ё ба рух орӣ масал? Мӯсие онро асо диду набуд, Аждаҳо буд, сирри ӯ лаб мегушуд. Чун чунон шоҳе надонад сирри чӯб, Ту чӣ донӣ сирри ин дому ҳубуб. Чун ғалат шуд чашми Мӯсо дар масал, Чун кунад муше фузулӣ муддахал? Он мисолатро чу аждарҳо кунад, То ба посух ҷузв-ҷузват барканад. Ин мисол овард Иблиси лаъин, То ки шуд малъуни Ҳақ то явми дин. Ин масал овард Қорун аз лиҷоҷ, То фурӯшад дар замин бо тахту тоҷ. Ин мисолатро чу зоғу бум дон, Ки аз эшон паст шуд сад хонадон.
Саҳифаи 127/229 |