|
Ҷавоби анбиё алайҳимуссалом мар ҷабриёнро Анбиё гуфтанд, к-оре офарид Васфҳое, ки натон з-он сар кашид. В-офарид ӯ васфҳои оризӣ, Ки касе мабғуз, мегардад разӣ. Сангро гӯйӣ ки зар шав, беҳудаст, Миссро гӯйӣ, ки зар шав, роҳ ҳаст. Регро гӯйӣ, ки гил шав, оҷиз аст, Хокро гӯйӣ, ки гул шав, ҷоиз аст. Ранҷҳо додаст, к-онро чора нест, Он ба мисли лангиву фатсу амист. Ранҷҳо додаст, к-онро чора ҳаст, Он ба мисли лақваву дарди сар аст. Ин давоҳо сохт баҳри эътилоф, Нест ин дарду давоҳо аз газоф. Балки ағлаб ранҷҳоро чора ҳаст, Чун ба ҷид ҷӯйӣ, биёяд он ба даст.
Саҳифаи 135/229 |