|
Баёни он ки расул алайҳиссалом фармуд: «Инна лиллоҳи таъоло авлиёун ахфиёун» Қавми дигар сахт пинҳон мераванд, Шӯҳраи халқони зоҳир кай шаванд? Ин ҳама доранду чашми ҳеч кас Барнаяфтад бар киёшон як нафас. Ҳам кароматшон, ҳам эшон дар ҳарам Номашонро нашнаванд абдол ҳам. Ё намедонӣ карамҳои Худо, К-ӯ туро мехонад он сӯ, ки биё. Шаш ҷиҳат олам ҳама икроми ӯст, Ҳар тараф, ки бингарӣ, аъломи ӯст. Чун кариме гӯядат: «Оташ дар о», Андар о зуду магӯ сӯзад маро.
Саҳифаи 147/229 |