|
Хабар кардани хурӯс аз марги хоҷа «Лек фардо хоҳад ӯ мурдан яқин, Гов хоҳад кушт ворис дар ҳанин. Соҳиби хона бихоҳад мурд, рафт, Рӯзи фардо нак расидат лути зафт. Пораҳои нону лолангу таъом Дар миёни кӯй ёбад хосу ом. Гови қурбониву нонҳои тунук Бар сагону соилон резад сабук. Марги асбу астару марги ғулом Буд қазогардони ин мағрури хом. Аз зиёни молу дарди он гурехт, Мол афзун карду хуни хеш рехт». Ин риёзатҳои дарвешон чарост? К-он бало бар тан, бақои ҷонҳост. То бақои худ наёбад солике, Чун кунад танро сақиму ҳолике? Дасти кӣ ҷунбад ба исору амал, То набинад додаро ҷонаш бадал. Он ки бидҳад беумеди судҳо, Он Худой аст, он Худой аст, он Худо. Ё валии Ҳақ, ки хӯйи Ҳақ гирифт, Нур гашту тобиши мутлақ гирифт. К-ӯ ғанӣ асту ҷуз ӯ ҷумла фақир, Кай фақири беиваз гӯяд, ки гир? То набинад кӯдаке, ки себ ҳаст, ӯ пиёзи гандаро надҳад зи даст. Ин ҳама бозор баҳри ин ғараз Бар дуконҳо шиста бар бӯйи иваз. Сад матоъи хуб арза мекунанд В-андаруни дил ивазҳо метананд. Як саломе нашнавӣ, эй марди дин, Ки нагирад охират он остин. Бетамаъ нашнидаам аз хосу ом Ман саломе, эй бародар! Вассалом. Ҷуз саломи Ҳаққ, ҳин! Онро биҷӯ, Хона-хона, ҷо ба ҷову кӯ ба кӯ. Аз даҳони одамии хушмашом Ҳам паёми Ҳақ шунудам, ҳам салом. В-ин саломи боқиён, бар бӯйи он Ман ҳаменӯшам ба дил, хуштар зи ҷон. З-он саломи ӯ саломи Ҳақ шудаст, К-оташ андар дудмони «худ» задаст. Мурдааст аз «худ», шуда зинда ба раб, З-он бувад асрори Ҳаққаш дар ду лаб. Мурдани тан дар риёзат зиндагист, Ранҷи ин тан, рӯҳро пояндагист. Гӯш бинҳода буд он марди хабис, Мешунуд ӯ аз хурӯсаш он ҳадис.
Саҳифаи 161/229 |