|
Дуо кардани Мӯсо он шахсро, то ба имон равад аз дунё Мӯсӣ омад дар муноҷот он саҳар, К-эй Худо! Имон аз ӯ мастон, мабар. Подшоҳӣ кун, бар ӯ бахшо, ки ӯ Саҳв карду хирарӯиву ғулӯ. Гуфтамаш: «Ин илм на дархурди туст, Дафъ пиндорид гуфтамрову суст. Дастро бар аждаҳо он кас занад, Ки асоро дасташ аждарҳо кунад. Сирри ғайб онро сазад омӯхтан, Ки зи гуфтан лаб тавонад дӯхтан. Дархури дарё нашуд ҷуз мурғи об, Фаҳм кун, «валлоҳу аълам би-с-савоб». ӯ ба дарё рафту мурғобӣ набуд, Гашт ғарқа, даст гираш, эй вадуд!»
Саҳифаи 163/229 |