 |
Ҷавоби Фиръавн Мӯсоро ва ваҳй омадан Мӯсоро алайҳиссалом Гуфт: «На, на мӯҳлатам бояд ниҳод,
Ишваҳо кам деҳ ту, кам паймой бод».
Ҳақ таъоло ваҳй кардаш дарзамон:
«Мӯҳлаташ деҳ муттасеъ, маҳрос аз он.
Ин чиҳил рӯзаш бидеҳ мӯҳлат ба тавъ,
То сиголад макрҳо ӯ навъ-навъ.
То бикӯшад ӯ, ки не ман хуфтаам,
Тез рав гӯ, пеши раҳ бигрифтаам.
Ҳилаҳошонро ҳама бар ҳам занам
В-он чӣ афзоянд, ман бар кам занам.
Обро оранду ман оташ кунам,
Нӯшу хуш гиранду ман нох(в)аш кунам.
Меҳр пайванданду ман вайрон кунам,
Он ки андар ваҳм н-оранд, он кунам.
Ту матарсу мӯҳлаташ деҳ думдароз,
Гӯ, сипаҳ гирд ору сад ҳилат бисоз».
Саҳифаи 43/229
|
Дафтари якум
