 |
Намудани мисоли ҳафт шамъ сӯйи соҳил Ҳафт шамъ аз дур дидам ногаҳон
Андар он соҳил, шитобидам бад-он.
Нури шӯълай ҳар яке шамъе аз он,
Баршуда хуш то инони осмон.
Хира гаштам, хирагӣ ҳам хира гашт,
Мавҷи ҳайрат ақлро аз сар гузашт.
Ин чӣ гуна шамъҳо афрӯхтаст,
К-ин ду дидай халқ аз инҳо дӯхтаст?
Халқ ҷӯёни чароғе гашта буд,
Пеши он шамъе, ки бар маҳ мефузуд?
Чашмбанде буд аҷаб бар дидҳо,
Бандашон мекард «яҳди ман яшо».
Саҳифаи 90/229
|
Дафтари якум
