 |
Дилдорӣ кардан ва навохтани Сулаймон алайҳиссалом мар он расулонро ва дафъи ваҳшату озор аз дили эшон ва узри қабул нокардани ҳадя шарҳ кардан бо эшонЭй расулон, мефиристамтон расул,
Радди ман беҳтар шуморо аз қабул.
Пеши Билқис он чӣ дидет аз аҷаб,
Бозгӯед аз биёбони заҳаб,
То бидонад, ки ба зар томеъ наем,
Мо зар аз зарофарин овардаем.
Он ки гар хоҳад, ҳама хоки замин
Сар ба сар зар гардаду дурри самин.
Ҳақ барои он кунад, эй заргузин,
Рӯзи маҳшар ин заминро нуқрагин.
Фориғем аз зар, ки мо бас пурфанем,
Хокиёнро сар ба сар заррин кунем.
Аз шумо кай кудяи зар мекунем?
Мо шуморо кимиёгар мекунем.
Тарки он гиред, гар мулки Сабост,
Ки буруни обу гил бас мулкҳост.
Тахтабанд аст, он ки тахташ хондаӣ,
Садр пиндориву бар дар мондаӣ.
Подшоҳӣ нестат бар риши х(в)ад,
Подшоҳӣ чун кунӣ бар неку бад?
Бе муроди ту шавад ришат сапед,
Шарм дор аз риши худ, эй кажумед!
Моликулмулк аст ҳар, к-иш сар ниҳад,
Бе ҷаҳони хок сад мулкаш диҳад.
Лек завқи саҷдае пеши Худо
Хуштар ояд аз дусад давлат туро.
Пас бинолӣ, ки нахоҳам мулкҳо,
Мулки он саҷда мусаллам кун маро.
Подшоҳони ҷаҳон аз бадрагӣ
Бӯ набурданд аз шароби бандагӣ.
В-арна адҳамвор саргардону данг
Мулкро барҳам задандӣ бедиранг.
Лек Ҳақ баҳри суботи ин ҷаҳон
Мӯҳрашон бинҳод бар чашму даҳон.
То шавад ширин бар эшон тахту тоҷ,
Ки ситонем аз ҷаҳондорон хироҷ.
Аз хироҷ ар ҷамъ орӣ зар чу рег,
Охир он аз ту бимонад мурдарег.
Ҳамраҳи ҷонат нагардад мулку зар,
Зар бидеҳ, сурма ситон баҳри назар.
То бибинӣ, к-ин ҷаҳон чоҳест танг,
Юсуфона он расан орӣ ба чанг.
То бигӯяд чун зи чоҳ ойӣ ба бом,
Ҷон ки «ё бушроа ҳозо лӣ ғулом».
Ҳаст дар чоҳ инъикосоти назар,
Камтарин он ки намояд санги зар.
Вақти бозӣ кӯдаконро з-ихтилол
Менамояд он хазафҳо зарру мол.
Орифонаш кимиёгар гаштаанд,
То ки шуд конҳо бари эшон нажанд.
Саҳифаи 27/140
|
Дафтари якум
