 |
Тафсири ин ҳадис, ки «Инно лаастағфируллоҳа фӣ кулли явмин сабъина марратан»Ҳамчу пайғамбар зи гуфтан в-аз нисор
Тавба орам рӯз ман ҳафтод бор.
Лек он мастӣ шавад тавбашикан,
Мунсӣ аст ин, мастии тан ҷомакан.
Ҳикмати изҳори таърихи дароз
Мастие андохт бар донои роз.
Рози пинҳон бо чунин таблу алам,
Оби ҷӯшон гашта аз ҷаффалқалам.
Раҳмати беҳад равона ҳар замон,
Хуфтаед аз дарки он, эй мардумон!
Ҷомаи хуфта хурад аз ҷӯй об,
Хуфта андар хоб ҷӯёйи сароб.
Меравад, к-он ҷой бӯйи об ҳаст,
З-ин тафаккур роҳро бар хеш баст.
З-он ки он ҷо гуфт, з-ин ҷо дур шуд,
Бар хаёле аз ҳақе маҳҷур шуд.
Дурбинонанду бас хуфтаравон,
Раҳмате оредашон, эй раҳравон!
Ман надидам ташнагӣ хоб оварад,
Хоб орад ташнагии бехирад.
Худ хирад он аст, к-ӯ аз Ҳақ чарид,
На хирад к-онро Уторид оварид.
Саҳифаи 127/140
|
Дафтари якум
