|
Атвор ва манозили хилқати одамӣ аз ибтидоОмада аввал ба иқлими ҷамод В-аз ҷамодӣ дар наботӣ уфтод. Солҳо андар наботӣ умр кард В-аз ҷамодӣ ёд н-овард аз набард. В-аз наботӣ чун ба ҳайвонӣ фитод, Н-омадаш ҳоли наботӣ ҳеч ёд. Ҷуз ҳамин майле, ки дорад сӯйи он, Хоса дар вақти баҳору займарон. Ҳамчу майли кӯдакон бо модарон, Сирри майли худ надонад дар либон. Ҳамчу майли муфрати ҳар навмурид Сӯйи он пири ҷавонбахти маҷид. Ҷузви ақли ин аз он ақли кул аст, Ҷунбиши ин соя з-он шохи гул аст. Сояаш фонӣ шавад охир дар ӯ, Пас бидонад сирри майлу ҷустуҷӯ. Сояи шохи дигар, эй некбахт, Кай биҷунбад, гар наҷунбад ин дарахт? Боз аз ҳайвон суйи инсонияш, Мекашид он холиқе, ки донияш. Ҳамчунин иқлим то иқлим рафт, То шуд акнун оқилу донову зафт. Ақлҳои аввалинаш ёд нест, Ҳам аз ин ақлаш таҳаммул карданест. То раҳад з-ин ақли пурҳирсу талаб, Сад ҳазорон ақл бинад булаҷаб. Гар чу хуфта гашту шуд носӣ зи пеш, Кай гузорандаш дар он нисёни хеш? Боз аз он хобаш ба бедорӣ кашанд, Ки кунад бар ҳолати худ ришханд. Ки чӣ ғам буд он ки мехӯрдам ба хоб? Чун фаромӯшам шуд аҳволи савоб? Чун надонистам, ки он ғам в-эътилол Феъли хоб асту фиреб асту хаёл. Ҳамчунон дунё, ки ҳулми ноим аст, Хуфта пиндорад, ки ин худ доим аст. То барояд ногаҳон субҳи аҷал, Вораҳад аз зулмати занну дағал. Хандааш гирад аз он ғамҳои хеш, Чун бибинад мустақарру ҷойи хеш. Ҳар чӣ ту дар хоб бинӣ неку бад, Рӯзи маҳшар як ба як пайдо шавад. Он чӣ кардӣ андар ин хоби ҷаҳон, Гардадат ҳангоми бедорӣ аён. То напиндорӣ, ки ин бад карданест, Андар ин хобу туро таъбир нест. Балки ин ханда бувад гиря- взафир Рӯзи таъбир, эй ситамгар, бар асир! Гиряву дарду ғаму зории худ Шодмонӣ дон ба бедории худ. Эй дарида пӯстини юсуфон, Гург бархезӣ аз ин хоби гарон. Гашта гургон як ба як хӯҳои ту, Медаронанд аз ғазаб аъзои ту. Хун нахусбад баъди маргат дар қисос, Ту магӯ, ки мурдаму ёбам халос. Ин қисоси нақд ҳилатсозӣ аст, Пеши захми он қисос он бозӣ аст. З-ин «лаъиб» хондаст дунёро Худо, К-ин ҷазо лаъб аст пеши он ҷазо. Ин ҷазо таскини ҷангу фитнаест, Он чу ихсо асту ин чун хатнаест.
Саҳифаи 136/140 |