 |
Қиссаи шоир ва сила додани шоҳ ва музоаф кардани он вазир Булҳасан номШоире овард шеъре пеши шоҳ
Бар умеди халъату икрому ҷоҳ.
Шоҳ мукрим буд, фармудаш ҳазор,
Аз зари сурху каромоту нисор.
Пас вазираш гуфт, к-ин андак бувад,
Даҳ ҳазораш ҳадя водеҳ, то равад.
Аз чун ӯ шоир нус аз ту баҳри даст
Даҳ ҳазоре, ки бигуфтам, андак аст.
Фиқҳ гуфт он шоҳрову фалсафа,
То баромад ушри хирман аз кафа.
Даҳ ҳазораш доду хилъат дарх(в)араш,
Хонаи шукру сано гашт он сараш.
Пас тафаҳҳус кард, к-ин саъйи, кӣ буд?
Шоҳро аҳлийяти ман кӣ намуд?
Пас бигуфтандаш фалонуддин вазир,
Он Ҳасан ному ҳасан хулқу замир.
Дар санои ӯ яке шеъре дароз
Барнабишту сӯйи хона рафт боз.
Бе забону лаб ҳамон наъмои шоҳ
Мадҳи шаҳ мекарду хилъатҳои шоҳ.
Саҳифаи 46/140
|
Дафтари якум
