|
Баёни он ки ҳусули илм ва молу ҷоҳ мар бадгуҳарро фазиҳати ӯст ва чун шамшерест, ки афтодаст ба дасти роҳзанБадгуҳарро илму фан омӯхтан Додани теғе ба дасти роҳзан. Теғ додан дар кафи зангии маст, Беҳ ки ояд илм нокасро ба даст. Илму молу мансабу ҷоҳу қирон Фитна омад дар кафи бадгавҳарон. Пас ғазо з-ин фарз шуд бар мӯъминон, То ситонанд аз кафи Маҷнун синон. Ҷони ӯ Маҷнун, танаш шамшери ӯ, Воситон шамшерро з-он зиштхӯ. Он чӣ мансаб мекунад бо ҷоҳилон, Аз фазиҳат кай кунад сад арсалон? Айби ӯ махфист, чун олат биёфт, Мораш аз сӯрох бар саҳро шитофт. Ҷумла саҳро мору каждум пур шавад, Чунки ҷоҳил шоҳи ҳукми мур шавад. Молу мансаб нокасе, к-орад ба даст, Толиби расвоии хеш ӯ шудаст. Ё кунад бухлу атоҳо кам диҳад, Ё сахо орад, ба номавзеъ ниҳад. Шоҳро дар хонаи байдақ ниҳад, Инчунин бошад ато, к-аҳмақ диҳад. Ҳукм чун дар дасти гумроҳе фитод, Ҷоҳ пиндорид, дар чоҳе фитод. Раҳ намедонад, қаловузӣ кунад, Ҷони зишти ӯ ҷаҳонсӯзӣ кунад. Тифли роҳи фақр чун пирӣ гирифт, Пайравонро ғӯли идборе гирифт, Ки биё, то моҳ бинмоям туро, Моҳро ҳаргиз надид он бесафо. Чун намоӣ? Чун надидастӣ ба умр, Акси маҳ дар об ҳам, эй хоми ғумр. Аҳмақон сарвар шудастанду зи бим Оқилон сарҳо кашида дар гилем.
Страница 54/140 |