|
|
 |
|
|
|
|
|
 |
Дафтари чаҳорум |
|
 |
Ошуфтани он ғулом аз норасидани ҷавоби руқъа аз қибали подшоҳИн биёбон худ надорад пову сар,
Беҷавоби нома хастаст он писар.
К-эй аҷаб! Чунам надод он шаҳ ҷавоб?
Ё хиёнат кард руқъабар зи тоб.
Руқъа пинҳон карду нанмуд он ба шоҳ,
К-ӯ мунофиқ буду обе зери коҳ.
Руқъаи дигар нависам з-озмун,
Дигаре ҷӯям расули зӯфунун.
Бар амиру матбахиву номабар
Айб бинҳода зи ҷаҳл он бехабар,
Ҳеч гирди худ намегардад, ки ман
Кажравӣ кардам чун андар дин шаман.
Саҳифаи 72/140
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
Дафтари якум