 |
Шунидани шайх Абулҳасан хабар додани Абӯязидро аз будан ва аҳволи ӯҲамчунон омад, ки ӯ фармуда буд,
Булҳасан аз мардумон онро шунуд,
Ки Ҳасан бошад муриду умматам,
Дарс гирад ҳар сабоҳ аз турбатам.
Гуфт: «Ман ҳам низ хобаш дидаам
В-аз равони шайх ин бишнидаам».
Ҳар сабоҳе рӯ ниҳодӣ сӯйи гӯр,
Истодӣ то зуҳо андар ҳузур.
Ё мисоли шайх пешаш омадӣ,
Ё ки бе гуфте шиколаш ҳал шудӣ.
То яке рӯзе биёмад бо суъуд,
Гӯрҳоро барфи нав пӯшида буд.
Тӯйи бар тӯ барфҳо ҳамчун алам
Қубба-қубба диду шуд ҷонаш ба ғам.
Бонгаш омад аз ҳазирай шайхи ҳай:
«Ҳо ано адъука кай тасъо илай.
Ҳин, биё ин сӯ, бар овозам шитоб,
Олам ар барф аст, рӯй аз ман матоб».
Ҳоли ӯ з-он рӯз шуд хубу бидид
Он аҷоибро, ки аввал мешунид.
Саҳифаи 74/140
|
Дафтари якум
