 |
Дар баёни он ки нури худ аз андаруни шахси мунаввар, бе он ки феълеву қавле баён кунад, гувоҳӣ диҳад бар нури вайЛек нури солике, к-аз ҳад гузашт,
Нури ӯ пур шуд биёбонҳову дашт.
Шоҳидияш фориғ омад аз шуҳуд
В-аз такаллуфҳову ҷонбозиву ҷуд.
Нури он гавҳар чу берун тофтаст,
З-ин тасаллусҳо фароғат ёфтаст.
Пас маҷӯ аз вай гувоҳи феълу гуфт,
Ки аз ӯ ҳар ду ҷаҳон чун гул шукуфт.
Ин гувоҳӣ чист? Изҳори ниҳон,
Хоҳ қавлу хоҳ феълу ғайри он.
Ки араз изҳори сирри ҷавҳар аст,
Васф боқӣ в-ин араз бар маъбар аст.
Ин нишони зар, намонад бар миҳак,
Зар бимонад некному бе зи шак.
Ин салоту ин ҷиҳоду ин сиём
Ҳам намонад, ҷон бимонад некном.
Ҷон чунин афъолу ақволе намуд,
Бар миҳакки амр ҷавҳарро бисуд.
К-эътиқодам рост аст, инак гувоҳ,
Лек ҳаст андар гувоҳон иштибоҳ.
Тазкия бояд гувоҳонро, бидон,
Тазкияш сидқе, ки мавқуфӣ бад-он.
Ҳифзи лафз андар гувоҳи қавлӣ аст,
Ҳифзи аҳд андар гувоҳи феълӣ аст.
Гар гувоҳи қавл каж гӯяд, рад аст
В-ар гувоҳи феъл каж пӯяд, рад аст.
Қавлу феъли бетаноқуз боядат,
То қабул андар замон пеш оядат.
«Саъйукум шатто, таноқуз» андарид,
Рӯз медӯзид, шаб бармедарид.
Пас гувоҳӣ бо таноқуз кӣ шнавад?
Ё магар ҳамле кунад аз лутфи х(в)ад.
Феълу қавл изҳори сирр асту замир,
Ҳар ду пайдо мекунад сирри сатир.
Чун гувоҳат тазкия шуд, шуд қабул
В-арна маҳбус аст андар мул мул.
То ту бистезӣ, ситезанд, эй ҳарун?
«Фантазирҳум, иннаҳум мунтазирун».
Саҳифаи 11/177
|
Дафтари якум
