 |
Тамсили равишҳои мухталиф ва ҳимматҳои гуногун ба ихтилофи таҳаррии мутаҳарриён дар вақти намоз қибларо дар вақти торикӣ ва таҳаррии ғаввосон дар қаъри баҳрҲамчу қавме, ки таҳаррӣ мекунанд,
Бар хаёли қибла сӯйе метананд.
Чунки Каъба рӯ намояд субҳгоҳ,
Кашф гардад, ки кӣ гум кардаст роҳ?
Ё чу ғаввосон ба зери қаъри об,
Ҳар касе чизе ҳамечинад шитоб.
Бар умеди гавҳару дурри самин
Тӯбра пур мекунанд аз ону ин.
Чун бароянд аз таги дарёи жарф,
Кашф гардад соҳиби дурри шигарф.
В-он дигар, ки бурд марвориди хурд
В-он дигар, ки сангреза-в шабба бурд.
«Ҳоказо яблуҳуму биссоҳира,
Фитнатун зоти-фтизоҳин қоҳира».
Ҳамчунин ҳар қавм чун парвонагон,
Гирди шамъе парзанон андар ҷаҳон.
Хештан бар оташе бармезананд,
Гирди шамъи худ тавофе мекунанд.
Бар умеди оташи Мӯсои бахт,
К-аз лаҳебаш сабзтар гардад дарахт.
Фазли он оташ шунида ҳар рама,
Ҳар шарарро он гумон бурда ҳама.
Чун барояд субҳдам нури хулуд,
Вонамояд ҳар яке чӣ шамъ буд?
Ҳар киро пар сӯхт з-он шамъи зафар,
Бидҳадаш он шамъи хуш ҳаштод пар.
Ҷавқи парвонай ду дида дӯхта,
Монда зери шамъи бад, пар сӯхта.
Метапад андар пушаймониву сӯз,
Мекунад оҳ аз ҳавои чашмдӯз.
Шамъи ӯ гӯяд, ки чун ман сӯхтам,
Кай туро бирҳонам аз сӯзу ситам?
Шамъи ӯ гирён, ки ман сарсӯхта,
Чун кунам, мар ғайрро афрӯхта?
Саҳифаи 17/177
|
Дафтари якум
