|
Тафовути уқул дар асли фитрат, хилофи мӯътазила, ки эшон гӯянд: дар асл уқули ҷузвӣ баробаранд, ин афзуниву тафовут аз тааллум аст ва риёзату таҷрибаИн тафовут ақлҳоро нек дон Дар маротиб аз замин то осмон. Ҳаст ақле ҳамчу қурси офтоб, Ҳаст ақле камтар аз заҳра-в шаҳоб. Ҳаст ақле чун чароғе, сарх(в)аше, Ҳаст ақле чун ситорай оташе. З-он ки абр аз пеши он чун воҷаҳад, Нури Яздон бин, хирадҳо бардиҳад. Ақли ҷузвӣ ақлро бадном кард, Коми дунё мардро беком кард. Он зи сайдӣ ҳусни сайёдӣ бидид В-ин зи сайёдӣ ғами сайдӣ кашид. Он зи хидмат нози махдумӣ биёфт В-он зи махдумӣ зи роҳи (ъ)из битофт. Он зи Фиръавнӣ асири об шуд В-аз асирӣ сибт сад Сӯҳроб шуд. Лаъби маъкус асту фарзинбанди сахт, Ҳила кам кун, кори иқбол асту бахт. Бар хаёлу ҳила кам тан торро, Ки ғанӣ раҳ кам диҳад маккорро. Макр кун дар роҳи некӯ хидмате, То нубувват ёбӣ андар уммате. Макр кун, то вораҳӣ аз макри х(в)ад, Макр кун, то фард гардӣ аз ҷасад. Макр кун, то камтарин банда шавӣ, Дар камӣ рафтӣ, худованда шавӣ. Рӯбаҳиву хидмат, эй гурги куҳун, Ҳеч бар қасди худовандӣ макун. Лек чун парвона дар оташ битоз, Кисае з-он бармадӯзу пок боз. Зӯрро бигзору зориро бигир. Раҳм сӯйи зорӣ ояд, эй фақир! Зории музтарри ташна маънавист, Розии сарди дурӯғ они ғавист. Гиряи ихвони Юсуф ҳилат аст, Ки даруншон пур зи рашку иллат аст.
Саҳифаи 22/177 |