|
Дар баёни он ки сафо ва содагии нафси мутмаъинна аз фикратҳо мушавваш шавад, чунонки бар рӯйи ойина чизе нависӣ ё нақш кунӣ, агарчи пок кунӣ, доғе бимонад ва нуқсонеРӯйи нафси мутмаъинна дар ҷасад Захми нохунҳои фикрат мекашад. Фикрати бад нохуни пурзаҳр дон, Мехарошад дар тааммуқ рӯйи ҷон. То гушояд уқдаи ишколро, Дар ҳадас кардаст заррин болро. Уқдаро бигшода гир, эй мунтаҳӣ, Уқдаи сахт аст бар кисай тиҳӣ. Дар гушоди уқдаҳо гаштӣ ту пир, Уқдаи чанди дигар бигшода гир. Уқдае, к-он бар гулӯи мост сахт, Ки бидонӣ, ки хасӣ ё некбахт? Ҳалли ин ишкол кун, гар одамӣ, Харҷи ин кун дам, агар одамдамӣ. Ҳадди аъёну араз дониста гир, Ҳадди худро дон, ки набвад з-ин гузир. Чун бидонӣ ҳадди худ, з-ин ҳад гурез, То ба беҳад даррасӣ, эй хокбез! Умр дар маҳмулу дар мавзӯъ рафт, Бебасират умр дар масмӯъ рафт. Ҳар далеле бенатиҷа-в беасар Ботил омад, дар натиҷай худ нигар. Ҷуз ба маснӯъе надидӣ сониъе, Бар қиёси иқтиронӣ қониъе. Мефизояд дар васоит фалсафӣ, Аз далоил, боз бар аксаш сафӣ. Ин гурезад аз далелу аз ҳиҷеб, Аз пайи мадлул сар бурда ба ҷеб. Гар духон ӯро далели оташ аст, Бе духон моро дар он оташ х(в)аш аст. Хоса ин оташ, ки аз қурби вало Аз духон наздиктар омад ба мо. Пас сияҳкорӣ бувад рафтан зи ҷон, Баҳри тахйилоти ҷон, сӯйи духон.
Саҳифаи 27/177 |