 |
Дар баёни он ки ақлу рӯҳ дар обу гил маҳбусанд, ҳамчун Ҳоруту Морут дар чоҳи БобилҲамчу Ҳоруту чу Морут он ду пок
Бастаанд ин ҷо ба чоҳи саҳмнок.
Олами сифливу шаҳвонӣ - даранд,
Андар ин чаҳ гаштаанд аз ҷурм банд.
Сеҳру зидди сеҳрро бе ихтиёр
З-ин ду омӯзанд некону широр.
Лек аввал панд бидҳандаш, ки ҳин!
Сеҳрро аз мо маёмӯзу мачин.
Мо биёмӯзем ин сеҳр, эй фалон!
Аз барои ибтилову имтиҳон,
К-имтиҳонро шарт бошад ихтиёр,
Ихтиёре набвадат бе иқтидор.
Майлҳо ҳамчун сагони хуфтаанд,
Андар эшон хайру шар бинҳуфтаанд.
Чунки қудрат нест, хуфтанд ин рада
Ҳамчу ҳезум пораҳову танзада.
То ки мурдоре дарояд дар миён,
Нафхи сури ҳирс кӯбад бар сагон.
Чун дар он кӯча харе мурдор шуд,
Сад саги хуфта бад-он бедор шуд.
Ҳирсҳои рафта андар катми ғайб
Тохтан овард, сар барзад зи ҷайб.
Мӯ ба мӯйи ҳар саге дандон шуда
В-аз барои ҳила дум ҷунбон шуда.
Ними зераш ҳила, боло он ғазаб,
Чун заиф оташ, ки ёбад ӯ ҳатаб.
Шӯъла-шӯъла мерасад аз ломакон,
Меравад дуди лаҳаб то осмон.
Сад чунин саг андар ин тан хуфтаанд,
Чун шикоре нестшон, бинҳуфтаанд.
Ё чу бозонанду дида дӯхта,
Дар ҳиҷоб аз ишқи сайде сӯхта.
То кулаҳ бардориву бинад шикор,
Онгаҳон созад тавофи кӯҳсор.
Шаҳвати ранҷур сокин мебувад,
Хотири ӯ сӯйи сиҳҳат меравад.
Чун бибинад нону себу харбуза,
Дар масоф ояд маза-в хавфи база.
Гар бувад саббор, дидан суди ӯст,
Он таҳайюҷ табъи сусташро накӯст.
В-ар набошад сабр, пас нодида беҳ,
Тир дур авло зи марди безиреҳ.
Саҳифаи 31/177
|
Дафтари якум
