 |
Ҳикояти он гов, ки танҳо дар ҷазираест бузург, Ҳақ таъоло он ҷазираи бузургро пур кунад аз набот ва раёҳин, ки алафи гов бошад, то ба шаб он гов ҳамаро бихӯрад ва фарбеҳ шавад чун кӯҳпорае, чун шаб шавад, хобаш набарад аз ғуссаву хавф, ки ҳамаи саҳроро чаридам, фардо чӣ хӯрам? То аз ин ғусса лоғар шавад ҳамчун хилол, рӯз бархезад ҳамаи саҳроро сабзтар ва анбӯҳтар бинад аз дӣ, боз бихӯрад ва фарбеҳ шавад, боз шабаш ҳамон ғам бигирад. Солҳост, ки ӯ ҳамчунин мебинад ва эътимод намекунадЯк ҷазирай сабз ҳаст андар ҷаҳон,
Андар ӯ говест танҳо хушдаҳон.
Ҷумла саҳроро чарад ӯ то ба шаб,
То шавад зафту азиму мунтаҷаб.
Шаб зи андеша, ки фардо чӣ х(в)арам?
Гардад ӯ чун тори мӯ лоғар зи ғам.
Чун барояд субҳ, гардад сабз дашт,
То миён руста қасили сабзу кашт.
Андарафтад гов бо ҷӯъулбақар,
То ба шаб онро чарад ӯ сар ба сар.
Боз зафту фарбеҳу ламтур шавад,
Он танаш аз пиҳу қувват пур шавад.
Боз шаб андар таб афтад аз фазаъ,
То шавад лоғар зи хавфи мунтаҷаъ.
Ки чӣ хоҳам хӯрд фардо вақти х(в)ар?
Солҳо ин аст кори он бақар.
Ҳеч нандешад, ки чандин сол ман
Мехурам з-ин сабзазору з-ин чаман.
Ҳеч рӯзе кам наёмад рӯзиам,
Чист ин тарсу ғаму дилсӯзиам?
Боз чун шаб мешавад, он гови зафт
Мешавад лоғар, ки о ваҳ! Ризқ рафт.
Нафс он гов асту он дашт ин ҷаҳон,
К-ӯ ҳаме лоғар шавад аз хавфи нон.
Ки чӣ хоҳам хӯрд мустақбал? Аҷаб!
Лути фардо аз куҷо созам талаб?
Солҳо хӯрдиву кам н-омад зи х(в)ар,
Тарси мустақбал куну мозӣ нигар.
Луту пути хӯрдаро ҳам ёд ор,
Мангар андар ғобиру кам бош зор.
Саҳифаи 124/177
|
Дафтари якум
