 |
Қиссаи қавми Юнус алайҳиссалом баён ва бурҳони он аст, ки тазаррӯъ ва зорӣ дофеъи балои осмонист ва Ҳақ таъоло фоъили мухтор аст, пас, тазаррӯъ ва таъзим пеши ӯ муфид бошад ва фалосифа гӯянд фоъил ба табъ аст ва ба иллат, на мухтор, пас тазаррӯъ табъро нагардонадҚавми Юнусро чу пайдо шуд бало,
Абри пуроташ ҷудо шуд аз само.
Барқ меандохт, месӯзид санг,
Абр меғуррид, рух мерехт ранг.
Ҷумлагон бар бомҳо буданд шаб,
Ки падид омад зи боло он кураб.
Ҷумлагон аз бомҳо зер омаданд,
Сарбараҳна ҷониби саҳро шуданд.
Модарон бачгон бурун андохтанд,
То ҳама нола-в нафир афрохтанд.
Аз намози шом то вақти саҳар
Хок мекарданд бар сар он нафар.
Ҷумлагӣ овозҳо бигрифта шуд,
Раҳм омад бар сари он қавми луд.
Баъди навмедиву оҳи ношигифт
Андак-андак абр вогаштан гирифт.
Қиссаи Юнус дароз асту ариз,
Вақти хок асту ҳадиси мустафиз.
Чун тазаррӯъро бари Ҳақ қадрҳост
В-он баҳо, к-он ҷост зориро, куҷост?
Ҳин умед, акнун миёнро чуст банд,
Хез, эй гиряндаву доим биханд,
Ки баробар мениҳад шоҳи маҷид
Ашкро дар фазл бо хуни шаҳид.
Саҳифаи 66/177
|
Дафтари якум
