 |
Ҷавоб гуфтани он қозӣ сӯфиро Гуфт қозӣ: «Сӯфиё, хира машав,
Як мисоле дар баёни ин шунав:
Ҳамчунон ки беқарори(и) ошиқон
Ҳосил омад аз қарори дилситон.
ӯ чу кӯҳ дар ноз собит омада,
Ошиқон чун баргҳо ларзон шуда.
Хандаи ӯ гиряҳо ангехта,
Оби рӯяш обрӯҳо рехта.
Ин ҳама чуну чигуна, чун занад,
Бар сари дарёи бечун метапад.
Зидду ниддаш нест дар зоту амал,
З-он бипӯшиданд ҳастиҳо ҳулал.
Зидд зидро буду ҳастӣ кай диҳад?
Бал, к-аз ӯ бигрезаду берун ҷаҳад.
Нидд чӣ бвад? Мисл, мисли неку бад,
Мисл мисли хештанро кай кунад?
Чунки ду мисл омаданд, эй муттақӣ,
Ин чӣ авлотар аз он дар холиқӣ?
Бар шумори барг бистон нидду зидд,
Чун кафе бар баҳри безидд асту нидд?
Бе чигуна бин ту бурду моти баҳр,
Чун чигуна гунҷад андар зоти баҳр?
Камтарини лаънати ӯ ҷони туст,
Ин чигуна-в чуни ҷон кай шуд дуруст.
Пас чунон баҳре, ки дар ҳар қатри он,
Аз бадан ношитар омад ақлу ҷон.
Кай бигунҷад дар мазиқи чанду чун?
Ақли кулл он ҷост аз «ло яъламун».
Ақл гӯяд мар ҷасадро, к-эй ҷамод,
Бӯй бурдӣ ҳеч аз он баҳри маод?
Ҷисм гӯяд, ман яқин сояй туам,
Ёрӣ аз соя кӣ ҷӯяд, ҷони ам?
Ақл гӯяд, к-ин на он ҳайратсарост,
Ки сазо густохтар аз носазост.
Андар ин ҷо офтоби анваре
Хидмати зарра кунад, чун чокаре.
Шер ин сӯ пеши оҳу сар ниҳад,
Боз ин ҷо назди теҳу пар ниҳад.
Ин туро бовар наёяд? Мустафо
Чун зи мискинон ҳамеҷӯяд дуъо?
Гар бигӯйӣ, аз пайи таълим буд,
Айни таҷҳил аз чӣ рӯ тафҳим буд?
Балки медонад, ки ганҷи шоҳвор
Дар харобиҳо ниҳад он шаҳрёр.
Бадгумонӣ наъли маъкуси вай аст,
Гарчи ҳар ҷузвеш ҷосуси вай аст.
Бал ҳақиқат дар ҳақиқат ғарқа шуд,
З-ин сабаб ҳафтод, бал сад фирқа шуд.
Бо ту қулмошит хоҳам гуфт, ҳон,
Сӯфиё, хуш паҳн бигшо гӯши ҷон.
Мар туро ҳар захм, к-ояд з-осмон,
Мунтазир мебош хилъат баъди он.
Он қазо дидӣ, сафоро ҳам бибин,
Гирди рон бо гардан омад, эй амин!
К-ӯ на он шоҳ аст, к-ит силӣ занад,
Пас набахшад тоҷу тахти мустанад.
Ҷумла дунёро пари пашша баҳо,
Силиеро ришвати бемунтаҳо.
Гарданат з-ин тавқи заррини ҷаҳон
Чуст дардузду зи Ҳақ силӣ ситон.
Он қазоҳо, к-анбиё бардоштанд,
З-он бало сарҳои худ афроштанд.
Лек ҳозир бош дар худ, эй фато!
То ба хона ӯ биёяд мар туро.
В-арна хилъатро барад ӯ бозпас,
Ки наёбидам ба хона ҳеч кас».
Саҳифаи 51/140
|
Дафтари якум
