|
Ҷилди I: ДАР ОФАРИНИШИ МОҲ
Чароғест мар тирашабро басеч,
Ба бад то тавонӣ, ту ҳаргиз мапеч!
Ду рӯзу ду шаб рӯй нанмоядо,
Ҳамоно зи гардиш бифарсоядо.
Падид ояд он гоҳ борику зард,
Чу пушти касе, к-ӯ ғами ишқ х(в)ард.
Чу бинанда дидораш аз дур дид,
Ҳам андар замон ӯ шавад нопадид.
Дигар шаб намоиш кунад пештар,
Туро равшаноӣ диҳад бештар.
Ба ду ҳафта гардад тамому дуруст,
Бад-он боз гардад, ки буд аз нахуст.
Бувад ҳар шабонгоҳ бориктар,
Ба хуршеди тобанда наздиктар.
1 >>> |