|
Ҷилди VI: ОМУРЗИШ КАРДАНИ ХУСРАВ
ЭРОНИЁНРО
Чу шуд рӯи гетӣ зи хуршед зард,
Ба хум андаромад шаби лоҷвард.
Баромад хурӯш аз дари боргоҳ,
Таҳамтан биёмад ба наздики шоҳ.
Бад-ӯ гуфт, к-«Эй хусрави б-офарин,
Зи ту шодмон тахту тоҷу нигин.
Зи Тусу зи лашкар биёзурд шоҳ,
Ба ман бахш, ҳарчанд будшон гуноҳ.
Чу фарзанду домодро кушта дид,
Зи мағзу дилаш рой шуд нопадид.
Яке он ки тунд асту ҳушёр нест,
Дигар он ки ҷони писар хор нест.
Чу дар пеши ӯ кушта шуд Ревниз,
Зарасп он савори сарафроз низ,
1 2 3 4 >>> |
