Бибахшо, эй писар, бар ман бибахшо,
Макуш дар ишқ хира чун манеро!

Бошад гаҳи висол бубинанд рӯи дӯст,
Ту низ дар миёнаи эшон бибиниё,

То андар он миёна, ки бинанд рӯи ӯ,
Ту низ дар миёнаи эшон нишиниё!

Булбул ҳаме бихонд дар шохсори бед,
Сор аз дарахти сарв мар ӯро шуда муҷиб.

Замона гуфт маро: «Хашми хеш дор нигоҳ,
Киро забон на ба банд аст, пой дар банд аст!».

Дурусту рост кунод ин масал худой варо:
«Агар бибаст яке дар, ҳазор дар бикшод.»

Не, ки Ҳотам нест бо ҷуди ту род,
Не, ки Рустам нест дар ҷанги ту мард.

Ганҷи заре буд дар ин хокдон,
К-ӯ ду ҷаҳонро ба ҷаве мешумурд.

Дар сафар афтанд ба ҳам, эй азиз,
Марвазию розию румию курд,

Саҳифаи 1/9