Ҷаҳон ин асту чунин аст, то буд,
Ва ҳамчунин бувад, инанд боро!

Ин ҳама яксара тамом шудаст,
Назди ту, эй бути мулукфиреб!

Бо хирадуманд бевафо бувад ин бахт,
Хештани хешро бикӯш ту як лахт.

Ҳарду як гавҳаранд, лек ба табъ,
Ин бияфсурду он дигар бигдохт.

Ин ҷаҳон поку хобкирдор аст,
Он шиносад, ки дил-ш бедор аст.

Ин теғ на аз баҳри ситамкорӣ карданд,
Ангур на аз баҳри набиз аст ба чархушт.

Меҳр мафган бар ин саройи сипанҷ,
К-ин ҷаҳон пок бозию найранҷ.

Боду абр аст ин ҷаҳони фусӯс,
Бода пеш ор, ҳар чӣ бодо, бод!

Шод будааст аз ин ҷаҳон ҳаргиз,
Ҳеҷ кас, то аз ӯ ту бошӣ шод?!

Саҳифаи 1/8