Ҳар он ки эзад - ш ин ҳар чаҳор рӯзӣ кард,
Сазад, ки шод зияд ҷовидону ғам нахурад.

Сад нек ба як бад натавон кард фаромӯш,
Гар хор барандешӣ, хурмо натавон х(в)ард.

Ӯ хашм ҳамегирад, ту узр ҳамехоҳ,
Ҳар рӯз ба нав ёри дигар менатавон кард.

Чун баччаи кабӯтар минқор сахт кард,
Ҳамвор кард парру биафканд мӯйи зард,

Зулфи туро ҷим кӣ кард, он ки ӯ
Холи туро нуқтаи он ҷим кард.

В-он даҳани танги ту, гӯйӣ касе,
Донагаке нор ба ду ним кард!

Ба яке ҷон натавон кард суол,
К-аз лаби лаъли ту як бӯс ба чанд?

Дареғи он ки гирд кард бо ранҷ,
К –аз ӯ нест баҳри ман ҷуз сутом.

Модари майро бикард бояд қурбон,
Баччаи ӯро гирифту кард ба зиндон.

Саҳифаи 1/4