Ҷаҳоно, чунинӣ ту бо баччагон,
Ки гаҳ модарӣ, гоҳ модандаро!

Зиҳӣ, фузуда ҷамоли ту зебу ороро,
Шикаста сунбули зулфи ту мушки сороро.

Ки аз ту ҳеҷ мурувват тамаъ намедорам,
Ки кас надида зи сангиндилон мадороро.

Ҳазор бор худоро шафеъ меорам,
Вале чӣ суд, чу ту нашнавӣ “Худоро”-ро?!

Қазо гар доди ман настонад аз ту,
Зи сӯзи дил бисӯзонам қазоро.

Ҳар он замин, ки ту як раҳ бар ӯ қадам биниҳӣ,
Ҳазор саҷда барам хоки он замини туро.

Ҳазор бӯса диҳам бар сиҳои номаи ту,
Агар бибинам бар мӯҳри ӯ нигини туро.

В-ин фижаҳпир зи баҳри ту маро хор гирифт,
Бираҳонод аз ӯ эзади ҷаббор маро.

Ба номи неки ту, хоҷа, фирефта нашавам,
Ки номи неки ту дом асту зарқ мар нонро.

صحیفه 1/18