 |
Фи-қалъи-л-аснон (дар илоҷи кандани дандон)Касе хоҳад, ки он дандони хурда,
Ки дард ӯро ҳама сӯрох карда,
Зи бехаш барканад бе ранҷи бисёр,
На саъбе бошаду на ранҷу озор.
Кабечак бошаду қатрону пилпил
Ҳама яксон бибояд кард ҳосил.
Аз ин сӯрохи дандон пур биёган,
Биҷӯӣ гар яке борик сӯзан.
Вагарна оқирқирҳо биёвар,
Қушури шибраму зарнихи асфарАсфар – зард.
Қушури нужу аз асли кабар низ
Раво дор, ар набошад ҷуз аз ин чиз.
Бибояд суд ин дар сиркаи хом,
Касе к-аз дарди дандон нест ором.
Ба рӯзе ду аз ин дору барандой,
Пас он гаҳ баркашаш бе дард аз ҷой.
Вагарна асли ҳалюн андар ӯ гир,
Бародар, ар бибандандаш ба занҷир.
|
Қасоиду ғазалиёт ва қитъаот
