|
Шеъри рӯз
БА ЖУРНАЛИСТ Кишти деҳқон чу сар кашад аз хок,
Сар кашад кишти муддаои ту ҳам.
Хӯшаҳо ҳар замон, ки дон банданд,
Хӯша бандад мақолаҳои ту ҳам.
Чун гудозанд оҳану фӯлод
То замонро матонат афзоянд,
Гӯӣ дар кӯраи гудозишҳо
Ҷумлаҳои ту ҳам ба тоб оянд.
Дар такутозу дар даводавҳо
Умри ту бигзарад сафо монда.
Бо ҳама пешсаф ту пешсафӣ,
Бо қафомондагон-қафомонда.
Бо гунаҳкорҳо-гунаҳкорӣ,
Ки чаро пештар нафаҳмидӣ.
Бо писандидагон-писандида,
К-аз ҳама пеш ту писандидӣ.
Мепарӣ ҳамраҳи фалакпаймо,
То фалакҳо, ки ҷумлае ёбӣ.
То кунӣ чашми халқро бедор,
Бас шабоне, ки ту намехобӣ.
Росткориву ростандешӣ –
Муддаои замири огаҳи туст.
Дар паноҳи ҳақиқатӣ доим,
То ҳақиқат ҳамеша ҳамраҳи туст. [1975]
|