 |
|
|
| Поиск |
|
|
|
|
Воридшавӣ
|
|
|
| Книга наставление |
Не диво, что стремлюсь я в край родной:
Ведь родина, как жизнь, душе близка.
Прольют на море дождик проливной,
Из моря же взяв воду, облака.
Кто с перлами знаком и с их ценой,
Того влечет в глубины рудника.
Везир - на высшей службе должностной,
А всё ж в семью его манит тоска.
И соколу милее дол степной,
А не почет и шахская рука!
Хафиз Хорезми |
|
| www.termcom.tj |
Сделать стартовой
Добавить в избранное
Пишите нам!
О сайте
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
Шоирони ҳамасри Рӯдакӣ |
|
 |
АБӮАЛИИ САРАХСӢАбӯалӣ Зоҳир ибни Аҳмад ал-Фақеҳи Сарахсӣ олим ва фақеҳи охири асри Х мебошад. Абӯалии Сарахсӣ устоди аввалини Шайх Абӯсаъид Абулхайр буда шайх аз ӯ ахбор, тафсир ва усул омӯхтааст. Абӯалӣ дар Сарахс вафот ёфтааст. Дар маъхазҳо ин панҷ байти ғазалгуна ба номи ӯ омадааст:
Дарой ҷоно, бо ман ба кор, агар ёрӣ
Вагарна рӯ ба саломат на бар сари коре.
На ҳамраҳӣ ту маро, роҳи хеш гиру бирав,
Туро саломат бодо, маро нигунсорӣ.
Маро ба хонаи хаммор бар, бад-ӯ биспор,
Нигар, маро ба ғами рӯзгор наспорӣ.
Набиз чанд маро деҳ барои мастиро,
Ки сер гаштам аз ин зиракию ҳушёрӣ.
| | | | | | | << Саҳифаи пештара | Мундариҷа | Саҳифаи дигар >>
|
 |
|
|
|
|
Касиды, газели и отрывки