 |
Тамсили фикри ҳаррӯзина, ки андар дил ояд, ба меҳмони нав, ки аз аввали рӯз дар хона фуруд ояд ва таҳаккуму бадхӯйӣ кунад ба худованди хона ва фазилати меҳмоннавозиву нози меҳмон кашиданҲар даме фикре чу меҳмони азиз
Ояд андар синаат, ҳар рӯз низ.
Фикрро, эй ҷон, ба ҷойи шахс дон,
З-он ки шахс аз фикр дорад қадру ҷон.
Фикри ғам гар роҳи шодӣ мезанад,
Корсозиҳои шодӣ мекунад.
Хона мерӯбад ба тундӣ ӯ зи ғайр,
То дарояд шодии нав з-асли хайр.
Мефишонад барги зард аз шохи дил,
То бирӯяд барги сабзи муттасил.
Меканад бехи сурури кӯҳнаро,
То хиромад завқи нав аз моваро.
Ғам канад бехи кажи пӯсидаро,
То намояд бехи рӯпӯшидаро.
Ғам зи дил ҳар чӣ бирезад, ё барад,
Дар иваз ҳаққо, ки беҳтар оварад.
Хоса онро, ки яқинаш бошад ин,
Ки бувад ғам бандаи аҳли яқин.
Гар турушрӯйӣ наёрад абру барқ,
Раз бисӯзад аз табассумҳои Шарқ.
Саъду наҳс андар дилат меҳмон шавад,
Чун ситора хона-хона меравад.
Он замон, ки ӯ муқими бурҷи туст,
Бош ҳамчун толеъаш ширину чуст.
То ки бо маҳ чун шавад ӯ муттасил,
Шукр гӯяд аз ту бо султони дил.
Ҳафт сол Айюб бо сабру ризо
Дар бало хуш буд бо зайфи Худо.
То чу вогардад балои сахтрӯ,
Пеши Ҳақ гӯяд ба сад гун шукр ӯ.
Каз муҳаббат, бо мани маҳбубкуш,
Рӯ накард Айюб як лаҳза туруш.
Аз вафову хиҷлати илми Худо,
Буд чун ширу асал ӯ бо бало.
Фикр дар сина дарояд нав ба нав,
Ханд-хандон пеши ӯ ту бозрав.
Ки «аизнӣ холиқӣ мин шарриҳи,
Ло туҳарримнӣ, анил мин бирриҳи.
Рабби авзиъни ли шукри мо аро,
Ло туъаққиб ҳасратан лӣ ин мазо».
Он замири рӯтурушро пос дор,
Он турушро чун шакар ширин шумор.
Абрро гар ҳаст зоҳир рӯтуруш,
Гулшанорандаст абру шӯракуш.
Фикри ғамро ту мисоли абр дон,
Бо туруш ту рӯ туруш кам кун чунон.
Бу, ки он гавҳар ба дасти ӯ бувад,
Ҷаҳд кун, то аз ту ӯ розӣ равад
В-ар набошад гавҳару набвад ғанӣ,
Одати ширини худ афзун кунӣ.
Ҷойи дигар суд дорад одатат,
Ногаҳон рӯзе барояд ҳоҷатат.
Фикрате, к-аз шодият монеъ шавад,
Он ба амру ҳикмати сонеъ шавад.
Ту махон ду чор донгаш, эй ҷавон,
Бу, ки наҷме бошаду соҳибқирон.
Ту магӯ фаръест, ӯро асл гир,
То бувӣ пайваста бар мақсуд чир
В-ар ту онро фаръ гириву музир,
Чашми ту дар асл бошад мунтазир.
Заҳр омад интизор андар чашиш,
Доимо дар марг бошӣ з-он равиш.
Асл дон онро, бигираш дар канор,
Бозраҳ доим зи марги интизор.
Страница 156/177
|
Первая тетрадь
