|
Ҷилди II: ОМАДАНИ РУСТАМ НАЗДИКИ ШОҲИ
МОЗАНДАРОН БА ПАЙҒАМБАРӢ
Чунин ранҷи душвор осон кунем,
Беҳ ояд, ки ҷонро ҳаросон кунем.
Таҳамтан биёмад ҳам андар замон
Бари шоҳ бар сони пили дамон.
Нигаҳ карду биншонд андарх(в)араш,
Зи Ковус пурсиду аз лашкараш.
Сухан ронд аз ранҷи роҳи дароз,
Ки чун ронд андар нишебу фароз.
В-аз он пас бад-ӯ гуфт,–Рустам тувӣ,
Ки дорӣ бару бозуи паҳлавӣ?
Чунин дод посух, ки ман чокарам,
Агар чокариро худ андарх(в)арам.
Куҷо ӯ бувад, ман наёям ба кор,
Ки ӯ паҳлавон асту гурду савор.
Бад-ӯ дод пас номвар номаро,
1 2 3 4 5 6 7 8 9 >>> |
